Stadyuma gittiler, gezdiler, incelediler ve maçların Erzurum’da oynanacağını söylediler. Uzman ekip gelecek gözden geçirecek ve karar verecek dediler. Tabi bunlar Temmuz ayının sonuna doğru yaşanan gelişmelerdi, sonra herkes doğal olarak inandı ve kazım Karabekir stadyumunun maçlara açılacağını düşündü. O geleceği söylenen uzman ekip geldi mi, gelmedi mi, geldiyse ne oldu, ne dedi, ne yaptı, ne karar aldı, bunu kimse bilmiyor. Stadyumda tedbir alınacaktı, maraton ve kapalı kapatılacaktı, ben görmedim ama biletler bile sadece kale arkalarından satışa çıkarılmış denildi. Ne olupbittiyse federasyon bir anda karar değiştirdi ve maç Giresun’da oynanacak dedi.
Sebebine gelince, çalışmalar yetişmemiş. Bencede yetişmez çünkü yaz boyunca ömrümüz lak lak etmekle geçti. Biride çıkıp demedi ki, siz kartondan ev mi yapıyorsunuz ki, üç-beş güne bitsin bu iş.
Nitekim ilk maç ayağımıza deplasman oluverdi. Ben şimdi neyi merak ediyorum, bir sonraki maça stadyum yetişecekse eğer, acaba hangi çalışmalar yapılmış olacak? Çünkü stadyumda çalışmaya benzer bir şey göremedim ben. Bunuda Gençlik Spor müdürlüğü bi zahmet açıklarsa seviniriz.
Gelelim memleketin düştüğü duruma.
Yeni stadyum istedik, üstü kapanan stadyum dediler, tadilat dediler, restorasyon dediler, en sonunda aynı stadyumu bu defa kısıtlı kullanıma razı ettiler. Yemin ediyorum var ya, ben başka bir memlekette daha yaşayamam. Çünkü başka bir memlekette bu kadar ezilemem ve aklımla bu kadar dalga geçilmesine izin veremem.
Erzurum sen nasıl bir şehirsin, dualı mısın, beddualı mısın anlamadım gitti.