Erzurum’da yöneticileri siyasetçileri sıklıkla eleştiririz ama bir gün de kendimizi eleştirmeyi aklımıza hiç getirmeyiz. Erzurum hep böyle miydi bilmiyorum ama hayatımızın bir parçası haline gelen sosyal medyada Erzurum’a dair artık şu kanaati getirdik.
Bu memlekette herkes ille de bir yerlere ve birilerine mutlaka kulp takmak zorunda. Nedendir bilinmez ama sürekli bir eleştiri, sürekli bir kötüleme, karalama, beğenmeme hastalığı var.
Yanlış anlaşılmasın sakın! Bu şehirde bir dönemler belediyelerin önünde grevler olurdu, tencere ve kapaklar birbirine vurulurdu, çöpler alınmazdı, yollar köstebek yuvasıydı, kaldırım yoktu kaldırım!
Ama şimdi bakıyorum bunların lafını etmeye bile gerek kalmıyor, Allah için Erzurum’daki her belediye sorumluluğunu bihakkın yerine getirmeye çalışıyor, bir belediyeden beklenenin daha fazlasını yapıyor. Ama vatandaşa bakıyorum, yok, beğenmiyor, beğenmek bilmiyor.
Kusura bakmayın ama beyinsizlerin sayıca hayli fazla olmaya başladığı Erzurum’da ben artık böyle bir manzara görüyorum. Bazen diyorum ki, bu beyinsizlerle bu nankörlerle ve bu vefasızlarla benim aynı oksijeni tüketiyor olmam haksızlık değil mi? Çünkü bunların ottan, bitkiden ve saptan farkı yok. Bunların kullanması lazım gelen şey de karbondioksit olmalı bana göre. Yani en azından oksijen üretir de, topluma fayda sağlarlar.
Mesela ben yaptım, siz de deneyebilirsiniz. Haklı eleştirileri bir kenara alarak diyorum; bazen yerel yönetimlerle ilgili olarak yapılan eleştirilerin sahipleri kimmiş diye merak edip profillerini inceliyorum.
Yani hiç mi şaşmaz, hiç mi sapmaz? Ya CHP’li, ya İYİ Partili ya Deva’lı yahut da diğer partili… Çünkü normal şartlarda kafası çalışan ve kafasının içinde bir beyin taşıyan herhangi bir insanın aslında yapmaması lazım gelen öyle eleştiriler görüyorum ki, bunların iyi niyetten uzak olduğunu hemen kestiriyorum. Sağlamasını yapmak için de profiline bakıyorum ve gördüklerim karşısında da hiç şaşırmıyorum. Yoksa adamların derdi memleket ve hizmet değil. Adamların tek derdi var, o da muhalefet.
Sadece şu kadarını söylemek istiyorum: azıcık kadir kıymet bilmek lazım, hele nankörlük hiç etmemek lazım.