Merkez üssü Pasinler olan ve şehir merkezinden de hissedilen depremi geride bıraktığımıza göre rutinimize yeniden geri dönebiliriz…
Öyle değil mi ama?
Deprem gerçeğini hatırlamamız ve alınması gereken tedbirleri konuşmamız için az buçuk sallanması gerekiyor bizim toplumun…
Bazen oluyor ya, 3-4 şiddetinde deprem falan…
Böyle olunca sarsıntıdan sonraki birkaç saat içerisinde ve taş çatlasın ertesi gün depremi konuşuyor, akşamına da hemen unutuveriyoruz…
Yapılaşmaydı, sağlam yapılardı, deprem testleriydi, dönüşümdü filan derken, bir sonraki gün hayata kaldığımız yerden devam ediyoruz…
Uzmanlar ne diyor?
Bölgede büyük bir deprem beklentisi var…
Biz ne yapıyoruz peki?
Yaptığımız şey ortada, koca bir hiç!
6 Şubat depreminden sonra örneğin şehirlerdeki yapılar depreme dayanıklılık testinden geçirilecekti, ne oldu?
6 Şubat depreminden sonra miadı dolmuş yapılar dönüşüme tabi tutulacak ve en kısa sürede ortadan kaldırılacaktı, ne oldu?
Deprem riskiyle karşı karşıya bulunan şehirlerde TOKİ işbirliğiyle acil ve ucuz konut üretimi yapılacaktı, ne oldu?
(???)
Bizde cevap yok, çünkü bildiğimiz bir şey yok…
Depremi sadece konuşup, depreme karşı alınması gereken tedbirler konusunda hep yerinde saydığımız için, açıkçası anlatabileceğimiz hiçbir şey yok…
Allah korusun da, illa yerle yeksan olmamız mı gerekecek bir şeyler yapmak için?
Toprağın altı illa da üstüne mi gelmek zorunda aklımızı başımıza toplamamız için?
Neyi bekliyoruz daha?
Yetmedi mi yaşadıklarımız?
Yetmedi mi depremlere kurban verdiğimiz on binlerce canımız?
Yetmedi mi?
Yetmemiş demek ki…
Yetmemiş!