Çok sevdiğim bir söz var; yenilgi yetimdir ama başarının yüzlerce babası vardır diye. Bu sözü aklıma getiren Erzurumspor’un içinde bulunduğu durum oldu. Bundan seneler öncesine gitti hafızam ve Erzurumspor’un Süper Lig’e yükseldiği maç sonlarını hatırladım. Süper Lig’e çıkma imkanı elde ettiği için kaldırılan şampiyonluk kupasında kimin elleri yoktu ki? Herkes o kupanın bir ucundan tutarak fotoğraf çektirme yarışına girmişti. Aralarında siyasetçilerde vardı, belediye başkanlarıda vardı, iş adamlarıda vardı. Çünkü ortada bir başarı vardı ve herkes bu başarının çevresinde kümelenmişti. Sırf o kısımdan bir paye kapabilmek için. Ama şimdi bakıyorumda, Erzurumspor’un içinde bulunduğu sıkıntılı durum yüzünden hiç kimse ortada yok. Çünkü ucundan tutulacak bir kupa yerine, bu kez ortada kaldırılması gereken bir cenaze var. Hiç kimsede bu tabutun altına girmek istemiyor.
Belki bana çok görenler ve yadırgayanlar olabilir, Erzurumspor için neden cenaze ve tabut dedin diye.
Şöyle anlatayım; kulübü bu zamanda sahip çıkmazsak ve ara transfer dönemindende elimiz boş çıkarsak, olacağı şu. Önce 3 puanımız silinecek ve doğruca küme düşme potasına gireceğiz. İkinci yarıda tüm takımlar ilk yarıya göre çok daha hırslı ve iştahlı bir futbol oynayacak. Tabi bunuda derinliğe sahip kaliteli kadrolarla yapacak. Biz ne yapacağız, mevcut imkanları zorlayacağız, sınırlı sayıdaki tecrübeli ve nitelikli oyuncuyla ölüm kalım mücadelesi vereceğiz. Kimse kusura bakmasın böyle bir mücadelede ulaşılacak sonuç yoktur. Tek sonuç, kulübün küme düşmesi ve borçları yüzündende gün gelip kapatılması olur. Alın size cenaze, alın size tabut. Şimdi anladınız mı niye böyle dediğimi?